“Duke u bazuar në fëmijët tanë, gjeneratat e reja këtu në Zvicër janë shumë mirë, pra në nivel të lartë dhe shumë premtues, sa i përket ruajtjes dhe prezantimit të traditës dhe kulturës shqiptare“, na tha, ndër të tjera, zonja Ramaj-Kuqi.
Ju lutem të na përshkruani profilin tuaj! Me se merreni? Çfarë profesioni keni?
Elhame Ramaj Kuqi, e lindur më 02.02.1975 në Therandë (Suharekë). Me profesion nga vendlindja, në shkencat natyrore, me pamundësi për t`i vazhduar studimet shkaku i gjendjes politike në atë kohë (vitet 90- ta). Këtu në Zvicër fillova punën në Firmën SFF, si punëtore në kontrollimin dhe paketimin e pjesëve për industrinë e makinave (BMW, Mercedes, VW, etj.).
Na tregoni, ju lutem, kur keni migruar në Zvicër?
Në Zvicër kam migruar në tetor të vitit 1998, pasi që i fejuari im ishte më herët në Zvicër. Pra, arsyeja e migrimit ka qenë martesa.
Cila është struktura aktuale e familjes suaj?
Struktura aktuale e familjes sonë është: bashkshorti im, Jakupi dhe dy djemtë, Arbnori dhe Rrezarti. Kjo është jeta ime.
Si e kujtoni veten gjatë ditëve të para në Zvicër?
Në Zvicër kam ardhur në kohë lufte, pra ishte viti 1998. Ne, si familje, nuk kemi pasur asnjë anëtar të familjes asnjëherë në mërgim.Kështu që e kam përjetuar shumë vështirë fillimin eardhjes sime në Zvicër. Pasi që bashkëshorti im kishte leje qëndrimi të rregullt në Zvicër, për mua ka qenë më i lehtë rrugëtimi i këtij ndryshimi të madh. Për një kohë të shkurtë e dhashë provimin për patent shoferë dhe fillova të punoja në një vend së bashku me bashkshortin tim. Këtu në Zvicër nuk kemi pasur asnjë anëtar të familjes të ngushtë, kështu që kemi vendosur vet për të ardhmen tonë.
Cila është veprimtaria juaj publike (jashtë punës së zakonshme)?
Ta them të drejtën, veprimtari publike, diçka të veçantë, jashtë obligimeve familjare, nuk kam.Prandaj, të gjithë kohën ia kushtoj familjes.
Na flisni pak për bashkëshortin tuaj! Cila ka qenë veprimtaria e tij publike?
Bashkëshorti im, Jakup Kuqi, vjen nga i njëjti vend në Kosovë, pra po ashtu nga Theranda (Suhareka). Nga e kaluara jonë kemi shumë gjëra të përbashkët edhepse kemi pak dallim në moshë. Jemi rritur në të njëjtin qytet, kemi vijuar mësimet në të njëjtin objekt shkollor, kemi pasur disa profesorë të njëjtë. Bashkëshorti im është marrë me futboll dhe muzikë në Kosovë.Ka të kryer shkollën për turizëm – hoteleri . Në Zvicër ka migruar shumë i ri, në vitin 1989, pasi e kërkonin të shkonte në shërbim ushtarak dhe ai nuk ka pranuar. Këtu në Zvicër, përveç punës, është marrë me aktivitete të lira, futboll dhe muzikë.
Sa keni arritur të integroheni në shoqërinë zvicerane?
Në shoqërinë zvicrane ndjehem shumë mirë e integruar, pasi që edhe djemtë tanë merren me aktivitete të lira, kështu që, në përgjithësi, jam aktive në shumë sfera të jetës këtu në Zvicër dhe besoj që jamë shumë mirë e integruar.
Sa shpesh e vizitoni vendin e lindjes suaj?
Vendlindjen e vizitoj 3 -4 herë në vit.
Cila grua (fytyrë publike) në atdhe [Kosovë, Shqipëri, Maqedoni, Luginë e Preshevës, etj.] mendoni se ka bërë shumë për avancimin e gruas në shoqërinë tonë?
Motrat Qiriazi dhe Shën Tereza (Nënë Tereza).
Në cilin dimension mendoni se gruaja shqiptare e diasporës ka kontribuar më së shumti për çlirimin e Kosovës?
Gruaja shqiptare, në përgjithësi, ka luajtur një rol mjaft të rëndësishëm në çdo aspekt të jetës.
Sa premtuese, sipas jush, është gjenerata e fëmijëve tuaj në ruajtjen e traditës kombëtare [etnokulturës tonë]?
Duke u bazuar në fëmijët tanë, gjeneratat e reja këtu në Zvicër janë shumë mirë, pra në nivel të lartë dhe shumë premtues, sa i përket ruajtjes dhe prezantimit të traditës dhe kulturës shqiptare.
Në cilat segmente vlerësoni se gruaja shqiptare e diasporës ka nevojë të mbështetet nga shteti amë?
Duke marrë parasysh që gruaja shqiptare luan një rol të rëndësishëm ose vendimtar në edukimin e gjeneratave të reja, shteti amë mund dhe duhet të krijojë vend-takime dhe t`i mbështesë edhe më shumë në ruajtjen e traditës dhe kulturës tonë shumë të pasur. ( Intervista është realizuar për librin “Gratë Frymëzuese të Diasporës Shqiptare (I)”
Intervistoi: Dashnim HEBIBI